Nie od dziś wiadomo, że kluczem do sukcesu wychowawczego jest znalezienie "własnej" metody na swoje smrody (dzieci). U jednego sprawdzi się TO a u drugiego TAMTO.
*
Poniżej kilka sposobów które mi ułatwiają życie (tak żebym nie trafiła na srebrzysko/do szpitala psychiatrycznego) a nóż i Ty znajdziesz coś dla siebie.
1. Udaję dziecko.
Gdy żadne argumenty nie trafiają głównie do mojego syna. Informuję, że od tej pory ja też jestem dzieckiem.
Bawię się jak dziecko, żartuje, turlam po trawie, dre się o żarcie i picie. Jęczę, trzęsę, marudzę. Szarpię o zabawki, obrażam, płaczę. No może tylko nie dłubię w gaciach i nosie. Ale poza tym wszystkie chwyty dozwolone.
Nie znam kozaka który prędzej czym później nie kapilutuje błagając, - Maaaaamooooo przestań!!! Bądź znowu maaaaamą!!!
Kojarzycie komedię z Louisem de Funes " kapuśniaczek? I ufoludka fascynata kapuśniaczka? To ja używam jego skomplikowanego języka, gdy w domu mam armagedon (więcej niż dwoje dzieci) i żadne mnie nie słucha albo nie chce słyszeć.
3. Zabawa w agentów.
Gdy dzieci się nudzą. Trza zorganizować im misję do spełnienia. Moja w tym głowa aby fabuła akcji angażowała mnie jak najmniej.
Agenci sprawdzają się i w domu, jak muszę zrobić obiad i jak wracamy z zajęć dodatkowych zmordowani jak po pielgrzymce do częstochowy. Trzeba mieć opanowane specjalistyczne słownictwo z bajek (najlepiej tych które lubi Twoje dziecko). Mi zawsze sprawdza sie wszystko z przedrostkiem super, turbo czy hiper. Np - Włączam Turbonapęd w naszym superturbohipernogowniku, akumulatory naładowane odpalam superogniowe kule dłoniowe. Lecimy komandorze Laval.
Działa? No działa.
I to Always.
A wy jakie macie metody na smrody?
* by Tristan
